Πίσω Στην Αρχή
Μία ακόμη μέρα! Ηλιόλουστη και υπέροχη! Εδώ που σταθμεύει το τρενάκι στο κτήμα της χαράς η φύση μόνο ήσυχη δεν είναι...να κι ο κοκκινολαίμης περνάει βιαστικός και αεράτος… “Καλημέρα, τσίου τσίου” μου λέει να σας πω. Να και οι σουσουράδες καρακάξες που έρχονται και μου χτυπούν το τζάμι. “Έ μη ξεχάσεις να πεις και για μας”, αχ κυρά καρακάξα που να σε ξεχάσω που σαν σε πιάσει η πολυλογία κάνεις λες και σου λένε αστεία και γελάς.
“Νιάου κι από μένα.” Καλώς την ψιψινούλα μας. Ε! στάσου που πας γατούλα. “Νιάου, πάω να παίξω αφού ξέρεις πόσο μ’ αρέσει να σκαρφαλώνω στα δέντρα”. Ωχ τι φασαρία είναι αυτή, αμάν ξέχασα τις χηνες. “Καλημέρα χηνούλες μου τι κάνετε” “Καααααλημέρα, καααααλημέρα”. Τι ωραία που περπατάνε, μια από δω μια αποκεί ήσυχα τρώνε το χορταράκι, αχ μα σαν σας πιάσει ο πανικός αλίμονο μην είναι μεσημέρι. Α να μην ξεχάσω και τον κόκορα, ξημέρωμα χωρίς κόκορα έχει δεν έχει, αλλά βλέπετε έπεσε με τα μούτρα στο φαί και άφησε τους γείτονες κοκόρους να κάνουν κικιρίκου.
Μα τι ωραία κελαηδίσματα καταμεσής του χειμώνα. Όπου να ναι θα φανεί και η αετογερακίνα με τα μελιά της μάτια, έρχεται τελευταία για να την δούνε όλοι.
Καλημέρα λοιπόν κι από μένα τον άνθρωπο που μαζί μ’ όλη τη φύση ευχαριστώ τον Δημιουργό μας για τα έργα Του. Και να μην ξεχνάτε ποτέ πως άλλα είναι τα έργα του Θεού και άλλα των ανθρώπων.
Σας εύχομαι μία μέρα όμορφη και ξεχωριστή… μια μέρα που η αγάπη θα σας επισκεφτεί και θα την υποδεχθείτε.