Κάποιος είπε πως η οικογένεια είναι το αρχικό περιβάλλον όπου ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να κάνει το καλό. Έχετε αναρωτηθεί τι σημαίνει περιβάλλον; Λέμε πως το περιβάλλον το οποίο μεγάλωσε κάποιος ήταν άστατο ή χαρούμενο κτλ. Τι όμως περικλείεται στην λέξη περιβάλλον.  Ας κοιτάξουμε την φύση μέσα στην οποία δημιουργηθήκαμε να ζήσουμε. Ας δούμε και τις πόλεις που καταλήξαμε να ζούμε. Κάποιος που ζει στο χωριό, στο βουνό ή στη θάλασσα οι αισθήσεις του όλες νιώθουν,  αναπνέουν, κοιτούν, πιάνουν και γεύονται αυτό το υγιές περιβάλλον. Το χρώμα και η υφή του δέρματός τους είναι διαφορετική, ο τρόπος του γαλήνιος  χωρίς άγχος και τα μάτια του αντανακλούν τον ουρανό και τα χωράφια. Από την άλλη εκείνος που ζει στην πόλη, όπου τίποτα δεν είναι σταθερό, όπου τα πουλιά δεν αποτελούν μουσικό άκουσμα είναι διαφορετικός. Το πρόσωπο είναι χαραγμένο από τις ρυτίδες που αφήνει πίσω του η αγωνία και το καθημερινό άγχος. Η σκέψη είναι πάντα απασχολημένη και πουθενά δεν βρίσκεται τόπος ανάπαυσης. Είναι σαν άνθρωποι που έχασαν τον δρόμο του φυσικού περιβάλλοντός τους και τρέχουν κυνηγώντας κάτι που δεν βρίσκεται μέσα στην πόλη.

Περιβάλλον είναι οι φυσικές συνθήκες στις οποίες ζει και αναπτύσσεται ένας οργανισμός. Δηλαδή το έδαφος, ο αέρας, το νερό κτλ. που επικρατούν στο χώρο που ζει ένας οργανισμός.

Η οικογένεια έχει τις δικές τις φυσικές συνθήκες που είναι μοναδικές σε κάθε σπίτι. Εκεί αναπτύσσεται και ζει ένα παιδί. Ο τρόπος με τον οποίον αναπτύσσεται έχει να κάνει με το περιβάλλον του. Σκεφτείτε για λίγο αν η φύση δεν ήταν σε αρμονία και δεν υπήρχαν νόμοι και περιορισμοί τότε θα έπαυε να είναι για μας ένας τόπος γαλήνης και δεν θα τον θαυμάζαμε. Σκεφτείτε αν η θάλασσα δεν είχε περιοριστεί και κάθε μέρα απλώνονταν όπου ήθελε. Αν δεν υπήρχε βαρύτητα και όλα ξεχύνονταν διάχυτα στον αέρα. Χρειάστηκαν νόμοι και περιορισμοί για να υπάρξει αρμονία στο σύμπαν και στη γη. Σκεφτείτε να γύριζε η γη πιο γρήγορα και η στρατόσφαιρα να μην υπήρχε. Θα ήμασταν έρμαιο μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης στην οποία δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα εκτός απ’ το να ανακαλύπτουμε τεχνάσματα και τεχνικές για να κάνουμε την ζωή μας ευκολότερη. Αυτό που θα επιθυμούσαμε θα ήταν να έρθει κάποιος ανώτερος απ’ όλα αυτά και να θέσει νόμους και περιορισμούς στο κάθε στοιχείο.

Η οικογένεια είναι ένα από τα αριστουργήματα της φύσης είπε κάποιος. Κάθε αριστούργημα της φύσης κρύβει μέσα του εργασίες που γίνονται καθημερινά. Ένα δέντρο βρίσκεται εκεί ακίνητο, σταθερό, ήσυχο αλλά από τις ρίζες μέχρι το τελευταίο κλαδάκι στην κορυφή εργάζεται εσωτερικά συνεχώς και ασταμάτητα. Οι επιστήμονες χωρίζουν την μορφολογία των δέντρων σε εσωτερική και εξωτερική. Η εξωτερική δομή είναι τα φύλλα, ο βλαστός και η ρίζα. Αν θέλουμε να δούμε την εσωτερική δομή πρέπει να κάνουμε με ένα ξυραφάκι μία τομή και να την παρατηρήσουμε κάτω από ένα μικροσκόπιο.

Ένα από τα πρώτα ερωτήματα που πρέπει ένας γονιός να θέτει στον εαυτό του συχνά είναι: «Τι είδε και άκουσε το παιδί μου μέσα στην οικογένεια τις τελευταίες μέρες;» Σκεφτείτε αν καυγαδίσατε ή συζητήσατε μπροστά στο παιδί σας πράγματα που δεν έπρεπε. Αν άκουσε να βγαίνει από το στόμα σας πικρία ή κατηγορία ή ειρωνεία για κάποιον. Αν είδε πονηρή συμπεριφορά π.χ. δεν ήσασταν έντιμοι σε κάποια συναλλαγή ή κοιτάξατε να αποφύγετε με ψέμα κάτι που έπρεπε να κάνετε. Αν δεν τηρήσατε μια συμφωνία που είχατε κάνει από κοινού με το παιδί σας και δεν την εκπληρώσατε. Όσο και αν νομίζετε ότι το παιδί ξεχνάει, δεν τα ξεχνάει όλα. Μπορεί να μην θυμάται τα λόγια αλλά θυμάται τον τρόπο σας, το ύφος του προσώπου και τον τόνο της φωνής. Αποτυπώνονται στην μνήμη και σοκάρουν την καθαρή του συνείδηση με κάτι νέο καινούργιο αλλά λερωμένο. Εδώ όπως ακριβώς και σ’ ένα δέντρο η φωτοσύνθεση σταματά και το φύλλο σαπίζει, δεν υπάρχει φως σ’ εκείνο το σημείο μέσα στην οικογένεια. Χρειάζεται αγώνας για επανόρθωση και επιμελημένη σωστή συμπεριφορά από τους γονείς ώστε να καλύψει εκείνη την μνήμη. Αλλιώς η μνήμη συλλέγοντας συνεχώς τέτοια δεδομένα στην πορεία θα τροφοδοτήσει τον χαρακτήρα του παιδιού και θα το μορφώσει ανάλογα.

Καθώς συνεχίζετε να σκέφτεστε τι είδε και άκουσε το παιδί σας, προσπαθήστε να θυμηθείτε μήπως μειώσατε τον σύζυγο ή τη σύζυγο μπροστά του. Μήπως δείξατε αντιπάθεια ή αγανάκτηση γι’ αυτόν. Μήπως αναδείξατε το λάθος του συντρόφου σας την ώρα που ήταν το παιδί εκεί. Δεν είστε σύζυγοι μόνο αλλά και γονείς. Δεν είστε «ο άντρας μου» ή «η γυναίκα μου» αλλά «η μητέρα μου και ο πατέρας μου» για το παιδί. Προσέξτε προσβάλετε την μητέρα ή τον πατέρα του. Αλλοιώνετε το περιβάλλον του. Το έδαφος, τον αέρα και το νερό του. Πρέπει να αναπληρώσετε με κάθε τρόπο πριν αυτό γίνει συνήθεια, βίωμα, ψύχωση (αγωνιώδης κατάσταση κατά την οποία επικρατεί μια αντίληψη, ιδέα, εικόνα).

Αν κάνετε τέτοιου είδους τομές συχνά θα γίνετε ικανοί να αντιλαμβάνεστε το μέγεθος του κακού και να το σταματάτε. Και οι δύο γονείς πρέπει να είναι σκεπτόμενοι και να έχουν μία κοινή αντίληψη του μεγέθους της σοβαρότητας. Αν αυτό δεν συμβαίνει τότε το βάρος πέφτει στον έναν γονιό που αντιλαμβάνεται ορθότερα τα πράγματα και οδηγεί στην εξουθένωση και την εσωτερική κόπωση. Η συζήτηση και η καλή θέληση είναι το κέντρο για να διορθωθεί ο ζυγός και να μοιραστεί το βάρος. Αξίζει με υπομονή και επιμονή να κοπιάσετε για να αποκτήσετε την σωστή αντίληψη και να πάρετε τις σωστές αποφάσεις. Κινηθείτε πάνω σ’ αυτές και βάλτε στόχους για την οικογένειά σας, θυμηθείτε τα όνειρά και τις προσδοκίες που είχατε στο ξεκίνημα σας, ξεσκονίστε τα και βάλτε τα σαν πινακίδες στην καρδιά σας ώστε να υπενθυμίζουν κάθε μέρα τον προορισμό σας.

Ένα τελευταίο σημείο που θα εξετάσουμε είναι αυτό του περιβάλλοντος του κόσμου. Ο κόσμος γύρω μας, για εμάς τους χριστιανούς, είναι ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Άλλο έδαφος, άλλο νερό, άλλος αέρας. Αν φροντίζουμε την οικογένειά μας ώστε να λειτουργεί κάτω από τους νόμους και τους περιορισμούς της, (όπως η γη που αναφερθήκαμε πιο πάνω) τότε το άγονο περιβάλλον του κόσμου δεν πρέπει να μας επηρεάζει. Εάν μάθει κανείς να ζει με νερό από τις πηγές του χωριού του δεν νομίζω ότι θα λαχταρούσε να πιει από τις φθαρμένες σωληνώσεις της πόλης. Και μια και μιλάμε για περιβάλλοντα σκεφτείτε ότι ζούμε στην γη και το ότι δεν υπάρχει ατμόσφαιρα στον Άρη δεν προκαλεί σε μας ασφυξία. Μην κοιτάτε το τι γίνεται έξω από την οικογένειά σας. Το περιβάλλον του παιδιού πρέπει να έχει οξυγόνο μέσα στο σπίτι για να ζήσει. Το παιδί θα αναπτυχθεί με υγεία και ισορροπία στο πνεύμα και στο νου του όταν μεγαλώνει σωστά. Tην προσωπικότητα του παιδιού την διαταράσσει το γεγονός ότι άλλα βλέπει οι γονείς του να λένε, άλλα να κάνουν και άλλα να πιστεύουν και όχι το γεγονός της ύπαρξης ενός κόσμου έξω από αυτό διαφορετικό. Εάν είστε μία υγιής οικογένεια θα βλέπετε πως το παιδί σας αμέσως αντιλαμβάνεται το ξένο και το κακό και δεν το πειράζει, δεν το ενοχλεί που δεν ξεστομίζει βρισιές, ξέρει πως ο μπαμπάς του δεν μιλάει ποτέ έτσι αλλά είναι ευγενικός και πράος και αυτό του αρέσει και έτσι θέλει να γίνει. Δεν το ενοχλεί που δεν πρέπει να λέει ψέματα γιατί ξέρει πως ούτε ο μπαμπάς του του λέει και του αρέσει να νιώθει εμπιστοσύνη. Το παιδί κοιτάει τα δικά σας μάτια για να δουν πως κοιτάτε τον κόσμο ώστε και εκείνο να τον κοιτάξει ανάλογα. Αν τα μάτια σας αστράψουν σε κάτι απρεπή το παιδί θα το δει και θα το καταγράψει. Πρέπει να γνωρίζετε πως ο γονιός πρέπει να είναι ο πρώτος ήρωας της Βίβλου που θα γνωρίσει το παιδί σας.

Αν βρίσκεστε σε κάποιες από τις παραπάνω καταστάσεις - περιβάλλοντα και το αναγνωρίζετε έχετε ήδη κάνει ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση και την αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης. Ποτέ μην πιστέψετε ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και μην καταδικάσετε την οικογένειά σας. Ξεκινήστε με την προσωπική αλλαγή και αυτή θα είναι ικανή να απλωθεί και να φωτίσει όλη την οικογένειά σας.