ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Είναι κάποιες φράσεις που ακολουθούν τον άνθρωπο σ’ όλη του τη ζωή. Διατηρούνται εκεί για χρόνια στα ενδόμυχα της ψυχής του και βγαίνουν στην επιφάνεια τη στιγμή της ανάγκης. Είναι αξιοπερίεργο πως όσο περνά ο καιρός αντί να αποδυναμώνονται ενισχύονται και ακούγονται ακόμη πιο καθαρά και πιο δυνατά.

Είναι η ώρα να αλλάξετε την πορεία μιας άσχημης κληρονομιάς. Γιατί περί κληρονομιάς πρόκειται. Κληρονομούμε τις συνήθειες, τα λόγια και τις καταστάσεις πολλές φορές των προγόνων μας. Δεν φταίμε εμείς για αυτή την κληρονομιά, μόλις όμως αντιληφθούμε πως πρόκειται περί κακής κληρονομιάς έχουμε την δύναμη να την σταματήσουμε σε μας. Ας μην διαιωνίζουμε το κακό και στα παιδιά μας. Αν ένιωσες απόρριψη σαν παιδί αγαπητέ γονιέ σταμάτα την στον εαυτό σου. Δείξε στο παιδί σου αποδοχή. Αν άκουγες λόγια και εκφράσεις σαν τις παραπάνω άλλαξε τις ράγες. Εκτροχίασε αυτό το τρένο που κουβαλά την κακή ιστορία σου. Κάνε την γκρίνια που άκουγες μικρός τώρα να μην υπάρχει πια στη ζωή σου. Χαμογέλα και κάνε τους ανθρώπους σου πιο σημαντικούς από τα προβλήματα. Σταμάτα την δύναμη του παρελθόντος σε σένα και ξεκίνα μια νέα κληρονομιά για τα παιδιά σου,  για την οικογένειά σου.  Δεν φταις εσύ για τους κακούς λόγους που ρίζωσαν κάποτε στην καρδιά σου, ούτε για τα λόγια που ακούγονται μέσα σου ακόμη και σήμερα.

 Όταν κάποιος πεθαίνει οι άνθρωποι που τον κληρονομούν καλούνται να κάνουν αποδοχή κληρονομιάς. Αν είναι καλή την αποδέχονται, αν είναι κακή την απορρίπτουν. Έχουν δικαίωμα να απορρίψουν μια κακή κληρονομιά. Και εσύ το ίδιο, απέρριψε αυτήν την κακή κληρονομιά και ξεκίνα μέσα στην καρδιά των παιδιών σου μία καινούργια, καθαρή, λαμπρή, όμορφη γεμάτη υποσχέσεις. Και τι πιο λαμπρή υπόσχεση όταν ξέρεις αγαπητέ γονιέ πως σε κάθε στιγμή δυσκολίας το παιδί σου θα έχει τους καλούς λόγους που θα του έχεις φυτέψει εσύ να φέρνουν βοήθεια και δύναμη.

 Σ’ αυτό το σημείο είναι ώρα για μία σημαντική υπενθύμιση. Πρέπει να θυμόμαστε πως ότι βλέπουμε στα παιδιά μας το έχουν κληρονομήσει από μας. Αν ένα παιδί του αρέσει το πολύ φαγητό ας σκεφτούμε τον εαυτό μας. Αν βαριέται το διάβασμα και προτιμά το παιχνίδι ας σκεφτούμε τον εαυτό μας. Αν δεν είναι κοινωνικό ας σκεφτούμε… Ας σκεφτούμε πριν αρχίσουμε να του χρεώνουμε το βάρος του χαρακτήρα του. Εάν αγαπητέ γονιέ σκεφτείς πριν ξεσπάσεις από θυμό τότε θα βρεις κάποιον τρόπο να βάλεις ένα πασαλάκι και να ισιώσεις το μικρό δεντράκι που πάει να στραβώσει. Μην το σπάσεις μην το χαράξεις αλλά βάλε δίπλα του τον εαυτό σου, τα λόγια σου, το ενδιαφέρον σου που θα στηρίξουν και θα ισιώσουν το στραβό. Εξάλλου αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Δεν είναι να επιβληθείς χωρίς αιτία ούτε να δείξεις ποιος έχει το πάνω χέρι. Σκέψου το.